W położonym nad Widawą Namysłowie znajduje się kościół pw. św.
Apostołów Piotra i Pawła. Pierwsze wzmianki o nim pochodzą z XIV wieku. W XV
wieku wybudowano obecną świątynię. Prace rozpoczęły się już w roku 1401 a po
pożarze w roku 1483, został odbudowany. W drugiej połowie XIX w. kościół był
restaurowany. Parafia została erygowana w XIII w. W świątyni znajdują się
księgi metrykalne: chrztów (od 1642 roku), ślubów (od 1654 roku), zgonów (lata:
1627-1682; następnie od 1702 roku). Kronika parafialna prowadzona jest od 1946
roku.
Kościół został wzniesiony w stylu gotyckim, w późniejszym czasie
restaurowany w stylu neogotyckim. Jest orientowany. Murowany z cegły o układzie
gotyckim; w detalu użyto kamienia. Trójnawowy, halowy, sześcioprzęsłowy. Od
strony zachodniej wznosi się kwadratowa wieża. Sklepienia wewnątrz świątyni są
w większości późnogotyckie, żebrowe; w nawie głównej sklepienia gwiaździste, w
dwóch przęsłach wzbogacone żebrami przekątnymi, w nawach bocznych sklepienia
przeskokowe (za wyjątkiem jednego przęsła nakrytego sklepieniem krzyżowym).
Ołtarze znajdujące się w kościele, zarówno główny, jak i te w
zamknięciach naw bocznych, wykonane zostały w stylu neogotyckim (ok. 1890
roku). Ołtarz główny, z wizerunkami apostołów: z lewej św. Paweł, trzymający
miecz, z prawej zaś św. Piotr przedstawiony z kluczami do Królestwa Bożego.
W kościele warto przyjrzeć się późnobarokowemu ołtarzowi (ok. 1720
roku), w neogotyckim obramieniu, który ukazuje rzeźbioną scenę z Ogrójca. Scena
jest prawie naturalnych wymiarów, tło jest częściowo malowane. Z kolei inny
późnobarokowy ołtarz, pochodzący z kościoła franciszkanów, z akantową dekoracją
i kolumnami, zachwyca rzeźbami aniołków i śś. Apolonii i Katarzyny. Znajdują
się w nim współczesne obrazy pokazujące postaci św. Piotra z Alkantary, który
jest przedstawiony w brązowym habicie, trzyma w dłoniach duży krzyż, symbol
umiłowania ducha pokuty i umartwienia, oraz w zwieńczeniu obraz z wizerunkiem
św. Sebastiana, ukazanym jako obnażony młodzieniec, przeszyty wieloma
strzałami.
Podziwiać można obraz śś. Piotra i Pawła (początek XVIII w.), z dawnego
ołtarza głównego. Kościół ozdabiają również XIX-wieczne obrazy stacji Drogi
Krzyżowej. W świątyni warto zwrócić uwagę na rokokową chrzcielnicę. Na
wolutowym zwieńczeniu jej pokrywy wyrzeźbiona została scena Chrztu w Jordanie.
W kościele znajduje się późnorenesansowa ambona (pocz. w. XVII), z
architektoniczną i okuciową dekoracją oraz z neogotyckim baldachimem.
Tekst: Kościoły Archidiecezji Wrocławskiej, Nasze dziedzictwo, Tom II, str. 42.
Kościół pomocniczy pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
w Namysłowie został wybudowany na przełomie wieków XIII i XIV. Przebudowa
świątyni miała miejsce w wieku XVIII. W połowie XX w. (lata 1957-1959) kościół
był restaurowany.
Kościół jest murowany, część na podbudówce z kamienia, dach siodłowy.
We wnętrzu warto zwrócić uwagę na ołtarz w stylu barokowym, z kolumnami i
dekoracją akantową z obu stron. W środku, we wnęce, znajduje się gotycka rzeźba
Pięknej Madonny, trzymająca w lewej ręce Dzieciątko. Figura zachwyca
idealizacją postaci Matki Boskiej i liryzmem. Złota, drapowana szata o
delikatnie łamiących się fałdach, które mają dekoracyjny charakter, spowija jej
postać.
W świątyni przyjrzeć można się rzeźbie przedstawiającej św. Jana
Nepomucena. Święty przedstawiony jest w czarnej sutannie, białej komży i
pelerynce na ramionach oraz w birecie na głowie. Wpatruje się w trzymany przez
siebie krzyż, w drugiej dłoni trzyma liść palmowy (godło męczenników).
Na ścianach kościoła wiszą stacje Drogi Krzyżowej, a także obrazy
przedstawiające postaci świętych, m. in. śś. Jakuba Mniejszego i Jakuba
Większego (ukazany w stroju pielgrzymim, z laską i księgą).
Tekst: Kościoły Archidiecezji Wrocławskiej, Nasze dziedzictwo, Tom II, str. 45.
Kaplica została wybudowana około 1907 roku. Znajduje się na cmentarzu komunalnym przy ulicy Jana Pawła II.